«Αν του πρέπουν του τάφου στολίδια. Στηστ' επάνω του ολόρθη λαμπάδα. Με την άσβεστη φλόγα την ίδια την Ελλάδα.»
Κωστής Παλαμάς.
Ο στίχος, αφιέρωση προς τον Ε. Βενιζέλο κοσμεί τον χώρο όπου κηδεύτηκαν ο Ελευθέριος Βενιζέλος που διετέλεσε επτά φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας και του γιού του Σοφοκλή Βενιζέλου που ανέλαβε το αξίωμα για μικρά χρονικά διαστήματα στα μέσα του 20ου αιώνα.
Βρισκόμαστε στους τάφους των Βενιζέλων στην αρχή του Ακρωτηρίου στην θέση Φρύδια. Παρακολουθούμε πλάνα από την Γαλανόλευκη που κυματίζει πάνω από τον λιτό τάφο του Ε. Βενιζέλου και ακολούθως ο φακός περνά από τον τάφο του του γιού του Σοφοκλή που απεβίωσε λίγους μήνες πριν το φιλμ αυτό, τον Φεβρουάριο του 1964.
Ο φακός συνεχίζει την πορεία του περνώντας από το κατάφυτο με πεύκα μονοπάτι καταγράφει την εκκλησία του Προφήτη Ηλία ( κατασκευής 16ου αιώνα), καταλήγοντας στο γιγάντιο άγαλμα της θεάς Αθηνάς, ή Ελευθερίας της Κρήτης, ύψους 17 μέτρων που στήθηκε το 1937 και καταστράφηκε το 1970.
Στην πορεία του φιλμ ο κινηματογραφιστής μας δίνει λήψεις από τον Τάφο του Ελευθέριου Βενιζέλου αρχικά και του Σοφοκλή στην πορεία, όπου διακρίνουμε το καντηλάκι και τα φρέσκα λουλούδια στο πλάι. Το φιλμ κλείνει με πανοραμικά πλάνα από το απέραντο γαλάζιο που αγκαλιάζει την χώρα των Χανίων.