Στοιχεία φιλμ
Δημιουργός / Συλλογέας
Περιγραφή
Το φιλμ ανοίγει με πλάνα από κάποια ερημική παραλία έξω από το Αίγιο, ενώ δυο άνθρωποι απολαμβάνουν στιγμές χαλάρωσης με φόντο ορεινούς όγκους.
Στην συνέχεια του φιλμ ο κινηματογραφιστής μας μεταφέρει στο παλιό λιμάνι του Αιγίου του νομού Αχαΐας.
Διακρίνουμε τις έρημες σήμερα σιδηροδρομικές γραμμές προς το Διακοπτό, επισκέπτες και ντόπιους με τα παιδιά τους και στο βάθος ένα από τα κτίρια των εγκαταστάσεων της Ανώνυμης Χαρτοποιίας Αιγίου της οποίας οι μηχανές του πήραν μπροστά για πρώτη φορά το 1927 και σίγησαν για πάντα το 1991. Αξίζει να σημειωθεί πως επί γερμανικής κατοχής το εργοστάσιο έκλεισε μα πλήρωνε κανονικά το προσωπικό, χωρίς να παράγει χαρτί, καθώς η διεύθυνση του εργοστασίου αρνήθηκε να έρθει σε συνεννόηση με τον κατακτητή.
Ο φακός στρέφεται κυκλικά για να συναντήσει στην πορεία του φιλμ έναν κατακόρυφο βράχο όπου λαξευμένος εν μέρει, στέκει ο ιερός ναός της Παναγίας της Τρυπητής (16ος μ.Χ. αιώνας).
Ο κινηματογραφιστής ακολουθεί τους πιστούς που ανεβαίνουν τα σκαλιά προς τον ναό και ακολούθως μας δίνει λήψεις από την πρόσοψη του, που θυμίζει έντονα τον ιερό ναό της Παναγίας της Τήνου.
Ο φακός στέκεται στις καμάρες και στο καμπαναριό, ακολουθεί δυο γυναίκες που στέκουν στα σκαλοπάτια ατενίζοντας τον Κορινθιακό Κόλπο, και μέσα από τις φυλλωσιές απαθανατίζει το απέραντο γαλάζιο και τις βαρκούλες που είναι δεμένες αρόδο. Εισέρχεται στο ναό όπου πιστοί στέκουν στο άγιασμα με την μαρμάρινη κρήνη, περνάει από τον ξυλόγλυπτο διάκοσμο όπου σε περίοπτη θέση στέκει το εικόνισμα της Παναγιάς της Βρεφοκρατούσας, και γίνεται μάρτυρας των προετοιμασιών ενός μυστηρίου, κατά πάσα πιθανότητα της βάφτισης.
Το φιλμ κλείνει με τον φακό να γεμίζει από βουκαμβίλιες και την οικογένεια να απολαμβάνει στιγμές χαλάρωσης στο Τουριστικό Περίπτερο. .
Στην συνέχεια του φιλμ ο κινηματογραφιστής μας μεταφέρει στο παλιό λιμάνι του Αιγίου του νομού Αχαΐας.
Διακρίνουμε τις έρημες σήμερα σιδηροδρομικές γραμμές προς το Διακοπτό, επισκέπτες και ντόπιους με τα παιδιά τους και στο βάθος ένα από τα κτίρια των εγκαταστάσεων της Ανώνυμης Χαρτοποιίας Αιγίου της οποίας οι μηχανές του πήραν μπροστά για πρώτη φορά το 1927 και σίγησαν για πάντα το 1991. Αξίζει να σημειωθεί πως επί γερμανικής κατοχής το εργοστάσιο έκλεισε μα πλήρωνε κανονικά το προσωπικό, χωρίς να παράγει χαρτί, καθώς η διεύθυνση του εργοστασίου αρνήθηκε να έρθει σε συνεννόηση με τον κατακτητή.
Ο φακός στρέφεται κυκλικά για να συναντήσει στην πορεία του φιλμ έναν κατακόρυφο βράχο όπου λαξευμένος εν μέρει, στέκει ο ιερός ναός της Παναγίας της Τρυπητής (16ος μ.Χ. αιώνας).
Ο κινηματογραφιστής ακολουθεί τους πιστούς που ανεβαίνουν τα σκαλιά προς τον ναό και ακολούθως μας δίνει λήψεις από την πρόσοψη του, που θυμίζει έντονα τον ιερό ναό της Παναγίας της Τήνου.
Ο φακός στέκεται στις καμάρες και στο καμπαναριό, ακολουθεί δυο γυναίκες που στέκουν στα σκαλοπάτια ατενίζοντας τον Κορινθιακό Κόλπο, και μέσα από τις φυλλωσιές απαθανατίζει το απέραντο γαλάζιο και τις βαρκούλες που είναι δεμένες αρόδο. Εισέρχεται στο ναό όπου πιστοί στέκουν στο άγιασμα με την μαρμάρινη κρήνη, περνάει από τον ξυλόγλυπτο διάκοσμο όπου σε περίοπτη θέση στέκει το εικόνισμα της Παναγιάς της Βρεφοκρατούσας, και γίνεται μάρτυρας των προετοιμασιών ενός μυστηρίου, κατά πάσα πιθανότητα της βάφτισης.
Το φιλμ κλείνει με τον φακό να γεμίζει από βουκαμβίλιες και την οικογένεια να απολαμβάνει στιγμές χαλάρωσης στο Τουριστικό Περίπτερο. .
Συντεταγμένες
Συλλογικά όργανα