Στοιχεία φιλμ
Δημιουργός / Συλλογέας
Περιγραφή
Το Μπλε Τζαμί είναι Σιιτικό τέμενος και βρίσκεται στην Λεωφόρο Μάστοτς (Mashtots) στην πόλη Γερεβάν ή Ερεβάν της Αρμενίας. Η κατασκευή του χρονολογείται μέσα στην δεκαετία του 1760 υπό τον σχεδιασμό και εποπτεία του Χουσεΐν (Οσείν) Αλί Χαν ηγεμόνα τότε του Γερεβάν και το έργο ολοκληρώθηκε το 1776. Ανακατασκευάστηκε το 1887.
Το τζαμί διαθέτει κεντρική αίθουσα προσευχής, κύριο θόλο, μιναρέ 24 μέτρων, βιβλιοθήκη και ιεροσπουδαστήριο (μεντρεσέ) με 28 μικρά κελιά που είναι όλα διατεταγμένα γύρω από μια αυλή.
Μετά την εισβολή του κόκκινου στρατού την έκτη του Δεκέμβρη του 1920 στην Γερεβάν που δεν αντιστάθηκε, το τζαμί παύει να λειτουργεί σαν μουσουλμανικός λατρευτικός χώρος καθώς οι τότε σοβιετικές αρχές ακολούθησαν πολιτικές κατά του Ισλάμ.
Στα μέσα τις δεκαετίας του 1920, η αυλή του τζαμιού γίνεται πόλος Αρμενίων καλλιτεχνών φιλοξενώντας εκθέσεις τους, και η τσαγερί που στεγάζεται στην αυλή γίνεται κόμβος πνευματικών συγκεντρώσεων. Ο Yeghishe Charents, ο Martiros Saryan, ο Aksel Bakunts ήταν από τους τακτικούς του επισκέπτες και από ξένους ο William Saroyan (συγγραφέας), Osip Mandelstam (ποιητής), Andrei Bely (συγγραφέας).
Το 1931 μετατρέπεται σε αρχαιολογικό μουσείο και αργότερα στεγάζεται το αντιφασιστικό μουσείο.
Σήμερα ο ναός λειτουργεί πάλι ως μουσουλμανικό τέμενος και η κυριότητα του Τζαμιού έχει παραχωρηθεί από την Αρμένικη κυβέρνηση στο Ιράν.
Στο φιλμ βλέπουμε πλάνα από τα διατεταγμένα κελιά του σπουδαστηρίου, την αυλή του τεμένους και τον τρούλο του.
Το τζαμί διαθέτει κεντρική αίθουσα προσευχής, κύριο θόλο, μιναρέ 24 μέτρων, βιβλιοθήκη και ιεροσπουδαστήριο (μεντρεσέ) με 28 μικρά κελιά που είναι όλα διατεταγμένα γύρω από μια αυλή.
Μετά την εισβολή του κόκκινου στρατού την έκτη του Δεκέμβρη του 1920 στην Γερεβάν που δεν αντιστάθηκε, το τζαμί παύει να λειτουργεί σαν μουσουλμανικός λατρευτικός χώρος καθώς οι τότε σοβιετικές αρχές ακολούθησαν πολιτικές κατά του Ισλάμ.
Στα μέσα τις δεκαετίας του 1920, η αυλή του τζαμιού γίνεται πόλος Αρμενίων καλλιτεχνών φιλοξενώντας εκθέσεις τους, και η τσαγερί που στεγάζεται στην αυλή γίνεται κόμβος πνευματικών συγκεντρώσεων. Ο Yeghishe Charents, ο Martiros Saryan, ο Aksel Bakunts ήταν από τους τακτικούς του επισκέπτες και από ξένους ο William Saroyan (συγγραφέας), Osip Mandelstam (ποιητής), Andrei Bely (συγγραφέας).
Το 1931 μετατρέπεται σε αρχαιολογικό μουσείο και αργότερα στεγάζεται το αντιφασιστικό μουσείο.
Σήμερα ο ναός λειτουργεί πάλι ως μουσουλμανικό τέμενος και η κυριότητα του Τζαμιού έχει παραχωρηθεί από την Αρμένικη κυβέρνηση στο Ιράν.
Στο φιλμ βλέπουμε πλάνα από τα διατεταγμένα κελιά του σπουδαστηρίου, την αυλή του τεμένους και τον τρούλο του.
Συντεταγμένες