Βρισκόμαστε στην Κω, στο δρόμο από Ζηπάρι προς Ζία. Το φιλμ ανοίγει με την προσπάθεια αστικού λεωφορείου και φορτηγό ιδιώτη στο αντίθετο ρεύμα να κάνουν μανούβρες για να περάσουν και οι δύο μέσα από τον στενό χωμάτινο δρόμο. Άκρη δεξιά ο ένας, άκρη δεξιά ο άλλος, χωραφάκι και οι δύο, για να χωρέσουν και η διαδρομή προς Κέφαλο συνεχίζεται.
Σε κάθε στροφή παρατηρούμε την δεξιοτεχνία του οδηγού στο τιμόνι και το μπροστινό μέρος του λεωφορείου που θαρρείς και θα συγκρουστεί με τα δέντρα, η θα πέσει στον γκρεμό. Τα ταξίδια τότε σε κάποιους επαρχιακούς δρόμους στην Ελλάδα επιφύλασσαν μεγάλες συγκινήσεις και γερό στομάχι.
Πλέον βρισκόμαστε στην Κέφαλο της Κω και συγκεκριμένα στην παραλία του στο Καμάρι. Τράτες με ψαράδες που καθαρίζουν δίκτυα, αυτοσχέδια τέντα με τον ψαρά κατάχαμα στα βότσαλα να ξεμπλέκει τα δίχτυα του, λουόμενοι σε στιγμές χαλάρωσης.
Πλάνο στο λεωφορείο (μάλλον Mercedes Benz OP315 της Βιαμαξ) όπου στην καρτέλα των διαδρομών αναγράφεται «τουριστικαί συγκοινωνίαι» και πάνω από αυτό ένα μεγάφωνο. Πίσω από την ανοιχτή πόρτα του λεωφορείου ένας ανεμόμυλος στην κορυφή του λόφου και ακολούθως το φιλμ μας μεταφέρει στην περιοχή του Αγίου Στεφάνου και στα απομεινάρια των παλαιοχριστιανικών βασιλικών ιερών ναών του Αγίου Στεφάνου με φόντο το Καστρί με το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.
Λίγα πλάνα στα παιχνιδίσματα του νερού καθώς αγκαλιάζει τους βράχους και το φιλμ κλείνει με πλάνα από το λεωφορείο εν κινήσει όπου συναντά ένα χωριουδάκι.