Το φιλμ ανοίγει με το εσωτερικού ενός σπιτιού σε δυτικό διάκοσμο μα παρατηρούμε κρεμασμένα σότζι ( shoji ), ένα είδος κουρτίνας από ριζόχαρτο αδιαφανές και λεπτό τόσο ώστε να επιτρέπει να περάσει φως μέσα από αυτό.
Μεταφερόμαστε σε μια παιδική χαρά όπου μικρά παιδιά σκαρφαλώνουν, γυμνάζονται, και παίζουν.
Ο κινηματογραφιστής παίρνει πλάνα από δρομάκια.
Η συνοικία Kagurazaka βρίσκεται στο Τόκυο κοντά στο σταθμό Iidabashi. Κατά την περίοδο του Edo ο κεντρικός δρόμος της βρισκόταν απέναντι από την γέφυρα Ushigome στην εξωτερική τάφρο του κάστρου και ήταν κόμβος ψυχαγωγίας, κάτι που συνεχίζεται έως και σήμερα. Η περιοχή διατηρεί ακόμα μια παραδοσιακή ιαπωνική ατμόσφαιρα και περπατώντας στα σοκάκια της θα συναντήσουμε παραδοσιακά σπίτια οκίγια όπου διαμένουν γκέισες, ναούς και μικρά ιερά.
Στην Kagurazaka διοργανώνεται το ετήσιο φεστιβάλ Kagurazaka Awa-odori κάθε τέταρτο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου και ομάδες χορευτών και μουσικών με παραδοσιακές ενδυμασίες τραγουδούν, και χορεύουν στους δρόμους της.