«Προς Μονή Τοπλού» μας ενημερώνει μια ταμπέλα και ο κινηματογραφιστής ακολουθεί το βέλος της για να βρεθεί στον προορισμό του. Ο φακός αιχμαλωτίζει έναν εργάτη στην απογευματινή του σιέστα στον αρχαίο ανεμόμυλο της Μονής Τοπλού ή Παναγία η Ακρωτηριανή στο Λασίθι της Κρήτης.
Μέσα σε τραχύ και άνυδρο τοπίο, βλέπουμε την οχυρωμένη Μονή Τοπλού με το επιβλητικό κωδωνοστάσιο ύψους 30 μέτρων, χτισμένη το 1558.
Ο φακός στέκεται για λίγο στο κοιμητηριακό παρεκκλήσι του Τιμίου Σταυρού και ακολουθεί την συνοδό του κινηματογραφιστή καθώς εισέρχεται από την πύλη της Λότζιας στην καταστόλιστη από μπουκαμβίλιες αυλή.
Παρακολουθούμε την περιήγηση της στα δαιδαλώδη σκαλοπάτια που ενώνουν τα κελιά, τους φούρνους, τα μαγειρεία και τους λοιπούς χώρους της μονής.
Ένας μοναχός εξέρχεται από τον μικρό ναό που είναι αφιερωμένος στη Γέννηση της Θεοτόκου και στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, κοιτώντας με περιέργεια την επισκέπτρια. Το φιλμ κλείνει με απόψεις της μονής.
Η κεντρική είσοδος της Μονής Τοπλού ή «Μεγάλο Μοναστήρι» για τους ντόπιους βρίσκεται στη δυτική πλευρά και η πόρτα της κυλιόταν πάνω σε τροχούς. Πάνω από αυτή, υπάρχει μια τρύπα που ονομάζονταν φονιάς, από την οποία έριχναν καυτό υγρό ή πέτρες σε όσους προσπαθούσαν να την παραβιάσουν. Διατηρεί την ονομασία «Τοπλού» από την οθωμανική κατοχή, που σημαίνει το μοναστήρι των όπλων.
Στην μονή φυλάσσονται εικόνες, λείψανα αγίων, εκκλησιαστικά κειμήλια και οι καλοδιατηρημένες τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τον 14ο μ.Χ. αιώνα.