Στοιχεία συλλογέα
Παπανδρέου Νικόλαος
Νικόλαος Παπανδρέου
Πρόεδρος INTERSYS AE
Γεννήθηκα το 1933 στο φτωχότερο ακόμα και σήμερα δήμο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, στην Αμανή Χίου.
Έφυγα από το χωριό μου τη Βολισσό στα 12 για να πάω Γυμνάσιο στη Χώρα. Κατάφερα δουλεύοντας στην Αθήνα να πάρω 2 πτυχία, Οικονομικών από την ΑΣΟΕΕ και Νομικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η πρώτη μου δουλειά σαν πτυχιούχος ήταν στο Λογιστήριο της ΙΖΟΛΑ. Με επέλεξαν μέσα από 100 άλλους ως πιο κατάλληλο για να γίνω μαθητευόμενος προγραμματιστής στην «υπολογιστική μηχανή» της ΙΒΜ.
Στο τέλος της δεκαετίας του 1950, με λίγους συνεργάτες, και την ίδια «υπολογιστική μηχανή» που ζήτησα να πάρω μαζί μου φεύγοντας από την ΙΖΟΛΑ, χωρίς να έχουμε ακούσει ούτε τη λέξη πληροφορική στο πανεπιστήμιο, τολμήσαμε να επιχειρήσουμε σε ένα χώρο παντελώς άγνωστο, με ελάχιστες τεχνικές γνώσεις που πήραμε από την IBM. Στη δεκαετία του ΄60 ιδρύσαμε 14 επιχειρήσεις στον χώρο της καινούργιας αυτής αγοράς, την πρώτη σχολή πληροφορικής στην Ελλάδα, μηχανογραφήσαμε 13 Τράπεζες, την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών (Τειρεσίας), το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, 5 Ασφαλιστικά Ταμεία, δεκάδες Δήμους και εκατοντάδες επιχειρήσεις. Στη δεκαετία του ΄70 βγήκαμε έξω από τα Ελληνικά σύνορα, επιχειρώντας στη Γαλλία, στη Μάλτα και στη Σαουδική Αραβία.
Ο μεγάλος αδερφός μου Γιάννης μετά τον Εμφύλιο είχε φύγει για να δουλέψει στην Αμερική. Όταν επέστρεψε για πρώτη φορά το 1965 με την οικογένειά του για να μας δει, έφερε μαζί του σαν δώρο μια Kodak Brownie 8mm. Για μένα που η τεχνολογία με μάγευε πάντα, η μηχανή αυτή ήταν στα χέρια μου το πρώτο “gadget”, αυτό που έφερνε την τεχνολογία κοντά στην οικογένεια, στους φίλους και στην καρδιά μου.
Με ένα μαγικό τρόπο οι 16 συνολικά ταινιούλες μου αλλού καταγράφουν κι αλλού υπαινίσσονται την πορεία τη δική μου, των αγαπημένων μου και της ίδιας της Ελλάδας όλων μας.
Πρόεδρος INTERSYS AE
Γεννήθηκα το 1933 στο φτωχότερο ακόμα και σήμερα δήμο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, στην Αμανή Χίου.
Έφυγα από το χωριό μου τη Βολισσό στα 12 για να πάω Γυμνάσιο στη Χώρα. Κατάφερα δουλεύοντας στην Αθήνα να πάρω 2 πτυχία, Οικονομικών από την ΑΣΟΕΕ και Νομικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η πρώτη μου δουλειά σαν πτυχιούχος ήταν στο Λογιστήριο της ΙΖΟΛΑ. Με επέλεξαν μέσα από 100 άλλους ως πιο κατάλληλο για να γίνω μαθητευόμενος προγραμματιστής στην «υπολογιστική μηχανή» της ΙΒΜ.
Στο τέλος της δεκαετίας του 1950, με λίγους συνεργάτες, και την ίδια «υπολογιστική μηχανή» που ζήτησα να πάρω μαζί μου φεύγοντας από την ΙΖΟΛΑ, χωρίς να έχουμε ακούσει ούτε τη λέξη πληροφορική στο πανεπιστήμιο, τολμήσαμε να επιχειρήσουμε σε ένα χώρο παντελώς άγνωστο, με ελάχιστες τεχνικές γνώσεις που πήραμε από την IBM. Στη δεκαετία του ΄60 ιδρύσαμε 14 επιχειρήσεις στον χώρο της καινούργιας αυτής αγοράς, την πρώτη σχολή πληροφορικής στην Ελλάδα, μηχανογραφήσαμε 13 Τράπεζες, την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών (Τειρεσίας), το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, 5 Ασφαλιστικά Ταμεία, δεκάδες Δήμους και εκατοντάδες επιχειρήσεις. Στη δεκαετία του ΄70 βγήκαμε έξω από τα Ελληνικά σύνορα, επιχειρώντας στη Γαλλία, στη Μάλτα και στη Σαουδική Αραβία.
Ο μεγάλος αδερφός μου Γιάννης μετά τον Εμφύλιο είχε φύγει για να δουλέψει στην Αμερική. Όταν επέστρεψε για πρώτη φορά το 1965 με την οικογένειά του για να μας δει, έφερε μαζί του σαν δώρο μια Kodak Brownie 8mm. Για μένα που η τεχνολογία με μάγευε πάντα, η μηχανή αυτή ήταν στα χέρια μου το πρώτο “gadget”, αυτό που έφερνε την τεχνολογία κοντά στην οικογένεια, στους φίλους και στην καρδιά μου.
Με ένα μαγικό τρόπο οι 16 συνολικά ταινιούλες μου αλλού καταγράφουν κι αλλού υπαινίσσονται την πορεία τη δική μου, των αγαπημένων μου και της ίδιας της Ελλάδας όλων μας.
