Ο Πιερρής Πιέρρος γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1920. Το 1928 η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα και έζησαν στην Πλατεία Αμερικής. Το 1939 αποφοίτησε από τη σχολή Εμπορικού Ναυτικού της Ύδρας. Στον πόλεμο του 1940 υπηρέτησε ως δόκιμος στο, επιταγμένο ως οπλιταγωγό, επιβατηγό «Φωκίων» που βυθίστηκε από γερμανικά στούκας τον Απρίλιο του 1941 στον Άγιο Ανδρέα της Χαλκίδας. Ευτυχώς, παρ’ όλο και τον πολυβολισμό από τα γερμανικά αεροπλάνα κατά των σωστικών λέμβων, το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος επέζησε.

Στη διάρκεια της κατοχής εργάστηκε στον Ερυθρό Σταυρό, ενώ παράλληλα μετείχε στην αντιστασιακή οργάνωση «Μπουμπουλίνα» (Λέλα Καραγιάννη), για τη συμμετοχή στην οποία έλαβε τιμητικό δίπλωμα όταν αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση το 1982. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Πολεμική Αεροπορία ως κυβερνήτης αεροναυαγοσωστικού.

Στη συνέχεια υπηρέτησε σε εμπορικά πλοία επί 8 συνεχή έτη μέχρι να αποκτήσει το δίπλωμα Πλοιάρχου Α΄. Κατόπιν κυβέρνησε πετρελαιοφόρα (τάνκερ), κάποια από τα οποία ήταν από τα μεγαλύτερα της εποχής τους, κάνοντας πάνω από μια φορά τον γύρο του κόσμου.

Το 1953 παντρεύτηκε τη Μαρία Σωτηριάδου και απέκτησαν δύο παιδιά, την Ανδριανή (Ντάνυ) και τον Φραγκίσκο.

Το 1969 προήχθη σε Αρχιπλοίαρχο, σε υπηρεσία γραφείου, κάνοντας συχνά ταξίδια ανά την υφήλιο επιθεωρώντας πλοία και εγκαταστάσεις. Το 1979 συνταξιοδοτήθηκε μετά από 40 χρόνια υπηρεσίας.

Γύρω στο 1958 απέκτησε την πρώτη του κινηματογραφική κάμερα, μια Dejur 8mm «κουρδιστή». Αργότερα μεταπήδησε σε μια ηλεκτρική Canon με δυνατότητα zoom, αλλά οι καλύτερες λήψεις του έγιναν με την παλιά Dejur.

Απεβίωσε ήρεμα το 2012 στο σπίτι του, σε ηλικία 92 ετών, περιστοιχισμένος από τη σύζυγο και τα παιδιά του.